De mooiste weken

Dat was dan dus het EK voor Oranje. Maar niet getreurd, want de mooiste weken van het seizoen zijn weer nabij. Nog twee weken op de tanden bijten met Griekenland en Tsjechië en dan breekt het wonderland van de Europese voorrondes weer aan. Een genot voor de ware romanticus. En het mooie is dat onze regionale FC er dit keer vanaf het begin bij is. Waar zo’n klotenseizoen al niet goed voor is.

Self Fulfilling Prophecy

“We moeten onszelf niet in de put praten.” Het is een veel gehoorde kreet in deze tijden van donkere economische wolken en doemdenkerij. Slechte berichten maken het allemaal alleen maar erger. Een mooi voorbeeld van de ‘self fulfilling prophecy”, een voorspelling die bewaarheid wordt door er naar te handelen. In het voetbal is de evenknie hiervan dit jaar te vinden in Veenendaal.

Amateurvoetbal: Alles op zaterdag?

Afgelopen week vond ik nogal een ronkend persbericht van de Topklasse CV in mijn mailbox. Veel nieuws stond er niet in. Het ging vooral over strategische partners, het uitrollen van media-activiteiten en imago-onderzoeken. Het enthousiasme spatte in ieder geval van het papier, maar de praktijk laat toch een wat gematigder beeld zien na bijna twee seizoenen topklasse.

Voetbal is van ons!

Zo heel af en toe ben ik nog eens getuige van een voetbalwedstrijd waarbij de sfeer op de tribunes wordt bepaald door wat er op het veld gebeurt. Jubel, afgrijzen, vreugde, verdriet, euforie en woede. Alles wat zich binnen een rechthoek van zevenduizend vierkante meter afspeelt, dringt met een oplopende adrenaline-curve door tot de rangen van het publiek. Zoals het hoort, zou je denken.

Paninihelden: Tjeerd van 't Land

Zes jaar was ik toen ik mijn eerste voetbalplaatjesalbum voltooide. Vooral met dank aan vrijgevige oudere broers. Voetbal kijken deed ik nog niet veel, maar de fascinatie voor het voetbalplaatje was geboren. Eén blik in het boek Voetbal80 - of wat daar nog van over is - is voldoende om de sensatie van 32 jaar terug te herbeleven. De zelfklevende helden van toen verdienen daarom een plaats op dit blog.

Uit de donkere kamer: Houtrust 1913

Een historische dag in de vroege jaren van het Nederlandse voetbal is zonder enige twijfel 24 maart 1913. Die dag vindt er naar de maatstaven van de jaren tien een heus wonder plaats op de grens van Den Haag en Scheveningen. Op Houtrust wint Oranje die dag voor het eerst van het Engelse nationale team. Een collectief delirium maakt zich meester van de fans en zelfs de pers komt superlatieven tekort.

Bypass en transplantatie

Het gaat dus niet door. En het mooie is dat ik nu helemaal niet hoef toe te lichten wat ‘het’ is. U snapt direct waar het over gaat. Jammer natuurlijk, net een paar daagjes vorst tekort. De grootste teleurstelling was echter niet eens het niet doorgaan van de Elfstedentocht, maar het resolute ‘nee’. Ik had zo graag nog een paar daagjes extra voorpret gehad. Want wel of geen tocht, de voorpret was alvast fantastisch.

Topclub FC Twente

Het voornemen was zo leuk. Lekker kneuterig en cliché ook. Een stukje maken over wat ik in mijn glazen bol allemaal aan Twentse top- en flopprestaties voorzag voor 2012. Het is alleen natuurlijk niet de bedoeling dan de glazen bol al op 3 januari aan gruzelementen gaat. De realiteit is weer eens gekker dan de wildste fantasie, zo blijkt in Enschede. Geen profetieën dus over Bram Tankink die Luik-Bastenaken-Luik wint en Marleen Veldhuis als gouden moeder in Londen, want Joop, Co en Steve hebben het sportjaar vorige week al officieel geopend.