Een berg te hoog

Dit stukje had eigenlijk moeten gaan over een mooie avond in Wageningen, een liefdesverklaring vol positiviteit en optimisme. Een avond die de veerkracht van het voetbal had moeten tonen, vol mooie herinneringen, klassieke humor, gedeelde smart over wat niet meer is en een lekker potje voetbal. In een tijd dat de sport wordt overspoeld met lelijkheid in de vorm van dubieus geld van foute clubeigenaren, corruptie en andere bestuurlijke smeerpijperij laten zien dat de ware liefhebberij niet kapot te krijgen is. Helaas hadden we even buiten de tweede grote vijand van het voetbal gerekend.

7 juni 1989

Ergens in het najaar van 1986 heb ik een aantal woorden gewisseld met Andy Scharmin. Al is gewisseld niet helemaal het juiste woord. Ik was een brugpieper en Scharmin zat in het laatste jaar toen we elkaar troffen in de kleedkamer van de gymzaal onder de ogen van al onze klasgenoten. “Hee, boer Harms!” zei hij tegen mij. Waarschijnlijk was mijn tongval zelfs voor Haaksbergse begrippen nogal Twents. Als bleue brugsmurf leek het mij het meest wijs om maar niks terug te zeggen en slechts nauwelijks zichtbaar te knikken.  Ik kende Andy Scharmin overigens niet. Een jaar later brak hij door bij FC Twente en herinnerde een klasgenoot mij aan deze dialoog die ik – met terugwerkende kracht – met een bekende voetballer had gevoerd.

100% Sepp Blatter-vrij

Een schipper uit Oudeschild op Texel die boottochtjes over de Waddenzee organiseert prijst zijn diensten aan met een wel heel bijzondere reclameslogan: “100% Jack van Gelder-vrij” staat er in grote letters op het bordje waar zijn boot voor anker ligt. Als psycholoog van de koude grond zou ik deze ongetwijfeld ludiek bedoelde garantie toch graag willen duiden. Staat Jack van Gelder hier model voor de man waar eigenlijk iedereen zo zat van is, maar wiens grote, gebruinde hoofd desondanks keer op keer maar weer ongevraagd in beeld verschijnt? Iemand waar je maar niet vanaf komt en waarvan iedereen zich afvraagt waarom dat nou zo is. Je zou het een geniale marketingstrategie kunnen noemen. Inspelen op het collectieve gevoel van afkeer van de Jack van Gelders van deze wereld.

Kratje Bier

Het is zo’n tekst waarvan je verwacht dat hij achter het deskje van Opsporing Verzocht wordt uitgesproken door een grijze vijftiger met serieuze blik met frons en in politie-uniform. Dat laatste om het geheel nog een beetje autoriteit te geven. “De KNVB hanteert ten aanzien van manipulatie een zero tolerance beleid. We verwachten van clubs dat zij hun sportieve plicht vervullen en verdachte zaken melden bij het meldpunt matchfixing.” Je zou er bijna bang van worden.

Moederdagstress

Het was dus weer eens een keer de dood of de gladiolen voor mijn clubje afgelopen zondag. Maar ja, het was ook moederdag. Dus toog ik als de braaf huisvader die ik ben zondag niet naar Rotterdam om mijn helden bij te staan op deze zware middag, maar zat ik netjes in het gelid in de achtertuin van mijn schoonouders. Zonder morren en pruttelen, maar ondertussen wel met een licht verhoogde hartslag.

Voetbalarchieven.nl

Sinds kort online: voetbalarchieven.nl. Met een overzicht van alle uitslagen en standen uit de Nederlandse voetbalhistorie. Vanaf 1888 tot en met afgelopen week. Van de 1e klasse in de periode dat er nog geen profvoetbal was en van de eredivisie, eerste divisie en tweede divisie in de profperiode, plus de topklasse. En natuurlijk ook de bekercompetitie, van Holdertbeker, via NVB-beker naar KNVB Beker.

Is het werk af nu de site online is? Nou nee, de bedoeling is om van ieder seizoen nog veel meer data te ontsluiten. Wedstrijdstatistieken zoals doelpuntenmakers, rode kaarten, toeschouwersaantallen, maar ook links naar video's en verslagen en korte tekstuele seizoenssamenvattingen. Dat is een kwestie van de lange adem, maar een klein beginnetje is er al, van de Eredivisie 1997-1998 zijn met dank aan mijn eigen handgeschreven archief de wedstrijddetails al toegevoegd.

Heb je opmerkingen, aanvullingen, tips of anderszins, schroom dan niet om mij te mailen op email@voetbalarchieven.nl.

Ik hoop jullie snel te treffen op voetbalarchieven, de website voor historische statistieken uit het Nederlandse voetbal.

Tardelliaans juichen

Een lijstje maken met ergernissen in het voetbal is onbegonnen werk. Zodra je de eerste vijf hebt genoteerd schieten je al weer vijf nieuwe ergernissen te binnen. Gaan we niet doen dus. Gelukkig kunnen we er af en toe ook eentje afstrepen op het denkbeeldige lijstje. Ik mag althans toch hopen dat na gisteravond het epidemische niet-juichen-als-je-scoort-tegen-je-oude-club voltooid verleden tijd is.
Ik vraag me dan altijd af wie ooit met zoiets is begonnen. Van het achterlijke wiegen als een doelpuntenmaker net vader is geworden hebben we dat allemaal nog helder op het netvlies. Sterker nog, ik kan nog steeds pislink worden als ik alleen maar de naam Bebeto hoor. Van de kiem van het niet-juichen-als-je-scoort-tegen-je-oude-club verdenk ik Frank Demouge, want die stond in zijn jeugd tussen de harde kern op de tribune van De Goffert. Zal er vast wel eens per ongeluk eentje ingeprikt hebben tegen NEC.